Forum
zeepreventorium

Hier kan u de discussie over het onderwerp Verblijf in het Zeepreventorium tweede helft van de jaren 60. volgen. Wenst u een bijdrage bij deze discussie te plaatsen, dan kan dit onderaan de pagina.

Vous avez ici la discussion au sujet de Verblijf in het Zeepreventorium tweede helft van de jaren 60.. Si vous désirez placer votre contribution sur ce thême, vous pouvez le faire en bas de page.

Datum Auteur	Bericht - Message Laatste bericht - dernier message
10-09-2021 01:08:14 Ludo Bonné	Hierna mijn verhaal over hoe het er heel veel jaren geleden aan toeging in het preventorium. Foto's heb ik niet, (slechte herinneringen spijtig genoeg wel). Ik was in het preventorium de tweede helft van de zestiger jaren. Ik was toen een jaar of 7, 8 denk ik, nu ben ik er 62. Mijn ouders waren destijds in een echtscheiding verwikkeld en toen ging dat anders dan nu. Ik was niet ziek, maar werd 3 maanden - op aanraden van de advocaat van mijn moeder -verstopt in het zeepreventorium zodat mijn vader me niet zou kunnen vinden. Tenminste dat was het verhaal dat ik hierover te horen kreeg van mijn moeder. Gedurende die tijd zou er vonnis zijn over het bezoekrecht. Ik kreeg in het preventorium het nummer 53, dat overal werd vermeld. Ik heb nu nog steeds stripboeken met dat nummer erop geschreven. En daar zat ik dan tussen de zieke kinderen. Bezoek was er toen niet veel, ik denk 1 keer per maand ofzo. Wat ik me nog goed herinner was het kreng van een begeleidster die er rondliep (oordeel zelf maar wanneer je verder leest). Ze zou 25 jaar voor die tijd perfect ergens anders werk gevonden hebben, als je begrijpt wat ik bedoel... Ik herinner mij haar blauwe werkschort of werkjas, kort zwart haar en een bril met dik montuur (zo'n bril die je gratis krijgt tijdens je legerdienst). Ik zie haar nog zo voor me staan. Ik kreeg destijds heel veel postkaarten toegestuurd met afbeeldingen van Batman, dat was toen een rage op TV. Ik droeg dat stapeltje kaarten steeds in mijn jas bij me, als band met het thuisfront. Op een gegeven moment vielen de kaarten, toen ik ze aan het bekijken was, per ongeluk op de grond. Die heks nam ze van me af en zei dat ik ze zou terugkrijgen wanneer ik het preventorium ging verlaten. Dat heeft ze echter niet gedaan, dus ik was ze voor goed kwijt. Ik weet ook nog dat ze er genoegen in schepte om iemand te kleineren, o.a. ook mij een keertje, in een volle refter, terwijl dus iedereen aanwezig was. Zelfs zo erg dat een andere begeleidster (een jong, knap blond meisje met lang krulhaar) er compassie van kreeg en troostend afkwam. Ook moest je op een bepaald tijdstip van de dag een grote boodschap doen op commando. Je kreeg dan welgeteld 1 velletje toiletpapier, ja echt 1, ik zweer het. Ik kan u verzekeren dat je dat heel klein moest opvouwen vooraleer je een beetje proper was. En er was controle of er al dan niet "iets" in de pot lag, zo niet: blijven zitten tot het lukte. En je moest het ook niet riskeren om het toilet door te spoelen vóór die controle, want misschien wilde je daardoor verdoezelen dat er eigenlijk niets inlag. Ook was er om de vijf voet een controle of je eventueel koorts had. Een thermometer in de poep. Dat was 's morgens, denk ik. En indien er een kleine temperatuurafwijking was vloog je de ziekenboeg in, een tijdje achter glas in quarantaine. Ik moet wel zeggen dat, toen ik wegging uit het preventorium, ik lange tijd niet meer ziek ben geweest. Ook mocht je af en toe een gele briefkaart naar huis schrijven. Allé, "mogen" is veel gezegd. Je moest een tekst overschrijven die in de klas op het bord werd voorgeschreven. Het ging dan over hoe goed het er allemaal was, en hoe lekker het eten was. De gewone lessen stelden echt niets voor. Ik ben nu echt niet één van de slimsten, maar om dat te volgen hoefde je echt geen moeite te doen. In de eetzaal kreeg je, indien je dat wou, als een soort snack een ongeplooide snee wit brood met boter erop. Dat was erg geliefd bij iedereen. Je kreeg uiteraard ook nog ander eten. En als je van iets meer wou diende je je bord omhoog te steken. Ja, echt gezellig was het niet in die tijd, ik vond er niets leuks aan... En over een beperking van je vrijheid gesproken. Maar toch interessant om dit even te plaatsen naast de huidige frustraties van de jeugd die zich beperkt voelen in hun vrijheid wegens de Corona-maatregelen. Goed dat ze daar toen niet waren, denk ik dan dikwijls. Later ben ik dan nog 5 jaar op internaat geweest, bij de broeders, wat ook helemaal niet leuk was. En daarna kreeg ik nog een militaire opleiding van 3 jaar, met heel veel discipline en tucht. En daar ben ik dan 36 jaar gebleven. Maar geen van beiden was zo erg als dat verschrikkelijke preventorium.
10-09-2021 10:42:35 Jo Van Heesveldde	Tja, Ludo Bonné... Ik probeer alle publicaties op dit forum te volgen... Zelf heb ik enkele jaren geleden héél actief mijn ervaringen en anekdotes (ook met foto's) verteld - even opzoeken ! - Ik was er in de jaren 64-65 & 69-70...én kreeg het nummer 428 & 507 Persoonlijk kan ik alleen maar aan positieve situaties denken...de negatieve zijn de moeite niet om te onthouden ! Fysiek & mentaal kwam ik er telkens sterker uit...met deze 'mindset' ben ik ook bij de 'Marine' aan mijn legerdienst begonnen...en met hetgeen ik mee kreeg uit het ZPM, vond ik deze periode pas écht een plezante zomervakantie, die maar liefst 12 maanden duurde... Zo zie je maar hoe het per individu kan verschillen. Intussen ben ik 8 jaar ouder dan jij Ludo...mijn ingesteldheid is nog steeds dezelfde ! Reageren mag iedereen & altijd !! Was getekend Jo
10-09-2021 13:14:37 Johan	hallo, beste Ludo, Waarschijnlijk ben je op een droevige dame gevallen, ik heb ook wel eens een onzachte landing gemaakt bij één van de "pappie's ... hij had het niet naar zijn zin als monitor, en wij moesten er de gevolgen van dragen... hij is later gewoon weggebleven ( !?!) - ik had nr 501 by the way ... dus moet ik ergens in dezelfde periode van Jo geweest zijn ... maar misschien in een andere groep ? In mijn tweede jaar ging ik bij de Beach boys, één van de beste monitoren in die tijd was oud basketter Piet Wittewrongel, heb veel sport gedaan samen met hem, zelfs basket gespeeld tegen de berfoemde Amerikaanse Harlem Globetrotters die eens op bezoek waren in het preventorium. Jammer dat ik daar geen foto's van heb ... Johan
10-09-2021 15:21:05 Jo Van Heesveldde	Hoi Johan & Ludo Dit bedoelde ik net met : "...de negatieve zijn de moeite niet om te onthouden !" By the way Johan...kan je iets meer over jezelf vertellen & van die tijd ? Piet Wittewrongel heb ik ook goed gekend....zowel basketter en als monitor. Wat ik nog kan meegeven : de groep 'Beach Boys' waren eerder gekend of bekend als zijnde de "C's". Wat de etymologie van de C's betreft, tast ik in het duister ! Misschien kan Marc Doigny meer licht in het duister brengen ? Heb je toevallig al eens verder op dit forum rond gesnuisterd ? Of Google eens mijn naam...misschien vindt je nog dingen die je kunnen interesseren ? Jo
10-09-2021 16:54:24 Marc Doigny	De "C" refereert naar het deel van het hoofdgebouw, met "A" het centraal gedeelte (met de hoofdingang), "B" het deel ten oosten en "C" het deel te westen van het hoofdgebouw (de school niet inbegrepen). Dit is het groene gedeelte. BTW, de Lost & Found verbleven ook in "C".
10-09-2021 17:57:25 Jo Van Heesveldde	Voila zie... Marc heeft het dilemma (van 50 jaar +) opgelost in enkele seconden...met een platte grond erbij ! Bedankt Marc ! BTW : de Lost & Found...is lang nà de C's en de Beach Boys... Hoe kwamen ze aan die naam ? Nogmaals dank om dit 'forum' gaande de houden...want niet iedereen reageert zo snel als jij ! Grtjs, Jo
11-09-2021 11:38:53 Marc Doigny	"Lost & Found": Die gasten moesten niet permanent aanwezig zijn in het zeepreventorium, vandaar dat ze regelmatig "verloren" waren.
11-09-2021 14:21:35 Johan	Hey, tja, anekdotes genoeg, maar ik heb heel weinig namen onthouden dat is het probleem. Voor mij was mijn tweejarig verblijf in het preventorium de redding uit de overbescherming van mijn moeder en omgeving, zonder enig verwijt naar hen natuurlijk... mijn karakter en levenswijze heb ik volledig te danken aan de samenleving in het preventorium, sociaal gevoel, gevoel voor onrecht, sportieve opvoeding, leren leven met astma en eczema, doorzettingsvermogen, talenkennis (vooral Frans en Engels) , genieten van muziek allerhande (dankzij Radio Veronica en de leraar muziek die ons leerde klassieke muziek te analyseren en te appreciëren) Ik leerde ook dat er een andere manier is om school te lopen binnen het fantastische concept van "het zeelyceum" ... concept dat pas nu in sommige alternatieve scholen wordt toegepast, zij het dan wel gedeeltelijk. Er zijn natuurlijk ook de leuke dingen van de groepsgeest bijv; het cha uteren (!) en de tussenkomsten van de nachtwaker (pousjie ) vooral in mijn eerste jaar, nadien bij de Beach Boys was het eerder grapjes uithalen met de monitors, zoals schoensmeer of tandpasta aan de klink smeren. Er was bij de oudsten ook een kerel die wat gitaar speelde en we zongen dan samen op een kamer... hij noemde zichzelf "Jehan Dirks" (artiestennaam) - zijn echte naam weet ik niet meer. Mijn eerste zoon heb ik trouwens "Jehan" genoemd later... Ik was in die tijd ook vrijwilliger om het boerderijtje achter het gebouw aan de duinen te verzorgen, de stallen van onze ezel "JULES" opkuisen, de kippen en ganzen eten geven, de schapen verzorgen enz... in mijn eerste jaar werkte ik nog mee aan dat boerderijtje door mee te metsen aan de muren, ook iets dat ik toen leerde en later kon gebruiken. De mooie momenten aan het pannenkoekenhuis waar ieder jaar ook een schaap aan het spit werd gedraaid... het parcours van de Para's met het hoge klimnet boven op de duinen waar moest overgeklauterd worden gevolgd door de deadride ... de strandlopen en duinenlopen van bunker tot bunker ... In mijn laatste jaar werden de bunkers buiten het domein allemaal verwijderd door ontploffing, waarna we allen gingen strandjutten om kogels en dergelijke te vinden (hoewel ten strengste verboden) nog uren kan ik doorgaan, enkele namen heb ik onthouden : Proot (zoon van een garagist van mercedes geloof ik) Bocksoen (goeie vriend, grappige kerel met serieus grote oren 😀 ) en een zekere "Crevits" een kleine jongen van gestalte die nooit bezoek kreeg, en telkens bij bezoekuren aan het raam tevergeefs met veel verwachting stond te staren, maar steevast door de monitoren moest opgevangen worden... De tritonzaal, de fameuze bar met een bootje als toog ... de pianist bij einde bezoek die "auf wiedersehn speelde als het uur van afscheid aanbrak ...enz...enz... misschien doen deze dingen bij jullie ook een belletje rinkelen?
12-09-2021 15:04:18 Jo Van Heesveldde	@ Marc D... dank om terug prompt in te spelen op gestelde vragen (mss. domme ?)...in elk geval zijn het niet alleen 'die' gasten die regelmatig 'verloren' waren...grapje ! @ Johan... Een lovenswaardige en moedige poging om herinneringen los te weken en belletjes te doen rinkelen... Begrijp me niet verkeerd ! Persoonlijk heb ik op dit forum (e.a. pagina's) minstens 5 keer identieke proza gelezen - 'k heb me daar zelf ook laten aan vangen - Daarmee suggereerde ik je om in eerste instantie eens rond te snuffelen op de site van het ZPM. Misschien is het ook opportuun om je familienaam kenbaar te maken (?)...Tenzij je absoluut anoniem wilt blijven. Ik ken bijvoorbeeld nog 3 andere Johan's (gesitueerd in deze periode, zonder mezelf daar bij te rekenen). Geïnteresseerde lezers kunnen zich zo een beter beeld vormen en reageren op je eventuele vragen. BTW : de leerkracht die je klassieke muziek leerde analyseren en te appreciëren...was (is) 'meester' Hilaire Martens...leraar 6de leerjaar ! Trouwens ook een voorbeeld leerkracht voor mij ! De 'singer/songwriter/gitarist': Jehan Dirks...was volgens mijn bescheiden mening monitor Jean-Claude Vander Auwera (?). Marc Doigny kan dit bevestigen en/of tegenspreken...mss. zijn er nog mensen die Jehan Dirks gekend hebben ? Misschien tot een volgende repliek ?
13-09-2021 08:41:36 Karel (Charlie) Vloeberghs	Hey allemaal, Doet bij mij zeker een belletje rinkelen. Was ook verzorger op de kinderboerderij. Zelfs nog met de ezel en kar op het strand, als die dan paarden zag ging hij volle gas. Ook bij de beach boys hadden wij een klein groepje, weet niet of het diezelfde gitarist was, ik dacht iemand van Gent, wij hadden een protestsong gemaakt met als titel ‘de monitors zijn paljassen’ een cover van Will Tura ‘arme joe”’ , wij zijn daar zelfs nog met op den BRT geweest. Ik heb toch ook nog genoeg anekdotes, en ja, toch ook goeie herinneringen. Karel (Charlie) Vloeberghs,

Premier message - Eerste bericht  

Je antwoord over dit onderwerp - Ta réponse à propos de ce sujet - Reply to this thread

Code à introduire In te geven kode

“Verblijf in het Zeepreventorium tweede helft van de jaren 60.”

Forumsoftware: © Marc Doigny 2007 - 2021