Forum
zeepreventorium

Index forum

De Speelvogels
Het zeepreventorium vroeger - Le préventorium des années passées

“Foto's Sparrenduin 1973 - 1980”

Hier kan u de discussie over het onderwerp Foto's Sparrenduin 1973 - 1980 volgen. Wenst u een bijdrage bij deze discussie te plaatsen, dan kan dit onderaan de pagina. Vous avez ici la discussion au sujet de Foto's Sparrenduin 1973 - 1980. Si vous désirez placer votre contribution sur ce thême, vous pouvez le faire en bas de page.

Datum
Auteur
Bericht - Message
Laatste bericht - dernier message
05-06-2025 13:53:27
Marc Doigny

1973


1979

1974


1978


1980

Texte en français à mi-page

De Sparrenduin was een vakantiecolonie voor de ouders en de kinderen. Het is iets uit lang vervlogen tijden, ik denk niet dat in onze hyperindividualistische maatschappij nog iets dergelijks mogelijk zou zijn. Mensen zitten nu liver uren in een vliegende conserveblik voor een paar dagen vakantie in Spanje.

Toen ging alles veel rustiger, je nam de tijd om op vakantie te gaan. Er gebeurde trouwens niet veel: wat speelgoed kopen in Bazar St Rita (of een stripverhaal van Robbedoes en Kwabbernoot), een keer naar Cinéma Rio, een partij minigolf, door het bos en de concessie naar het strand,... Bazar St. Rita bestaat nog steeds (2025) en Emmanuel Monbaliu zit nu in de 70ger jaren. Soms was er een show op het marktplein (georganiseerd door de Delhaize). Maar waren we ongelukkig? Zeker niet.

Deze foto's zijn geschonken door Jean Loyens, een bezoeker van deze site.


Le Sparrenduin était une colonie de vacances pour les parents et les enfants. C'est quelque chose qui n'existe plus actuellement, je ne crois pas qu'une telle institution serait encore possible actuellement. Nous vivons dans un monde hyper-individualisé, et les gens préfèrent s'enfermer dans une boite de conserve géante pendant plusieurs heures pour ensuite se coucher sur une plage d'Espagne.

La vie était beaucoup moins stressante, on prenait le temps d'aller en vacances. Il ne se passait pas grand chose en vacances. On allait acheter quelques jouets au Basar Sainte Rita (ou un livre de Spirou et Fantasio), une fois au Cinéma Rio, une partie de golf miniature, on allait via le bois et la concession à la plage manger une glace à 18 francs (ce qui était beaucoup à l'époque). Le Bazar Sainte Rita existe toujours (en 2025) et Emannuel Monbaliu a maintenant 70 ans. Il y avait parfois un show sur la place du marché toute proche (organisé par le Delhaize). Mais est-ce que nous étions malheureux? Surement pas, et en tout cas moins que la jeunesse actuelle!

Les photos ont été offertes par Jean Loyens, un visiteur de ce site.


De meeste vakantiecolonies waren enkel voorzien voor de kinderen, behalve Sparrenduin. Tijdens de schoolvakanties werden de kinderen op colonie gestuurd. Ouders hadden toen niet veel verlof en vaak werd er nog zaterdag morgen gewerkt. Het was een hele opluchting voor de ouders dat ze eindelijk eens verlost waren van hun mormels. Maar tijd om zelf op vakantie te gaan hadden ze niet echt. Ik kan mij herinneren dat mijn ouders van de tijd gebruik maakten om het huis volledig te reinigen, te behangen en alle meubels verplaatsen.

De luxe in de vakantie appartementen was heel beperkt, er was enkel televisie in bepaalde gemeenschappelijke ruimtes. De stijl zou men omschrijven als communistisch, maar in die tijd was iedereen een beetje Agalev. Een dergelijke eenheidsworst wat betreft de appartementen zou tegenwoordig niet meer mogelijk zijn, maar toen was iedereen gelukkig om twee weken in vakantie te gaan. De ouders hadden toen nog de oorlog meegemaakt en waren gelukkig met niet veel.

Men ging trouwens ieder jaar op vakantie naar dezelfde plaats. Mijn ouders huurden een klein appartement in de buurt van de Zeedijk, altijd hetzelfde appartement, dat was toen gewoon. Mensen leefden echt anders dan nu, je kan je dat niet meer voorstellen.


La plupart des colonies de vacances n'étaient prévues que pour les enfants, sauf le Sparrenduin (et peut être quelques autres colonies). Les enfants étaient envoyés en colonie de vacances pendant les congés scolaires. Les parents n'avaient pas beaucoup de jours de congés et on travaillait à l'usine même le samedi matin. Les parents étaient bien content d'être débarassés de leurs enfants, mais ils n'avaient pas le temps d'aller en vacances. Je me rappelle que mes parents en profitaient pour nettoyer tout l'appartement, pour tapisser et pour déplacer tous les meubles.

Le luxe dans les appartements de vacances était très sommaire, il n'y avait la télé que dans certaines parties communes. Le style était communiste, mais à cette époque tout le monde était un peu écolo. Un tel style d'appartements à l'identique ne serait plus possible maintenant, mais à cette époque c'était tout à fait normal et les gens était très contents d'aller en vacances (les parents avaient encore connu la guerre).

On allait en vacances chaque année au même endroit. Mes parents louaient un petit appratement près de la digue, toujours le même appartement sans radio ni télévision. Le gens vivaient vraiment différemment de maintenant et pouvaient se contenter de peu.


En dan was er plots de oliecrisis, de autoloze zondagen. Tegenwoordig kan men zich zoiets niet meer voorstellen, het volk zou in opstand komen! Er was een donderslag bij heldere hemel, het plotse einde van de Golden Sixties. Bepaalde verouderde fabrieken werden toen gesloten, eigenlijk was men blijven produceren zoals voor de oorlog.

Nu dat ik de foto's zie, kan ik mij die periode perfect herinneren, ik zat toen in het nabijgelegen Zeepreventorium. In die tijd was de Sparrenduin een grote werkgever, maar enkel tijdens de vakantieperiode. Buiten die periode gingen de mensen stempelen (toen moest er nog dagelijks gestempeld worden aan het gemeentehuis).

Er was een soortgelijke instelling aan het Vosseslag, de Torenhof. Het was ook een vakantiepark met identieke appartementen, maar het was minder een vakantiecolonie met geplande activiteiten.

Wat beide instellingen wel hadden, dat was een soort winkel in communistische stijl. Geen promoties, ouderwetse rekken met de produkten die niet opvielen, het was iets heel speciaals. Een verlaten winkel in Prypjat. De winkel ging enkel open tijdens de zomermaanden.


Et puis brusquement on a eu la crise du pétrole et les dimanches sans voiture. Impossible de s'imaginer cela en 2025! C'était la fin brusque des Trezntes Glorieuses (les Golden Sixties à la française). Certaines usines qui n'avaient pas pu se moderniser ont du fermer. Après la guerre on s'est remis à produire comme avant la guerre, sans se rendre compte que le monde était en train d'évoluer.

Je me souviens parfaitement de cette époque, j'étais alors au Préventorium Marin. Le Sparrenduin était un grand employeur dans la région, mais uniquement pendant la période des vacances. Hors de ces périodes le personnel était mis au chaomage et devait pointer tous les jours à la maison communale.

Il y avait un parc de vacances un peu identique au Vosseslag, le Torenhof, mais ce n'était pas vraiment une colonie de vacances mais plutot un parc de vacance qui n'organisait pas d'activités collectives.

Ce que les deux centres de loisirs avaient en commun, c'était un magasin, mais de style communiste, avec des rayons métalliques où les produits étaient placés. Pas de décorations, pas de promotions, un type de magasin qui n'a jamais changé depuis les années 1950.


Als je de foto's bekijkt moet iets je wel opvallen: geen papiertjes op de grond, alles is proper, geen reklameborden, de grasvelden zijn goed onderhouden.

Sparrenduin was gelegen naast de rijkswachtcaserne aan de driftweg. De rijkswacht bestaat niet meer en de gebouwen zijn ook weg om plaats te maken voor dure appartementen. Allemaal met wifi, een wasmachine, een vaatwas, een lift en een televisie van hier tot ginder. En de bewoners klagen over de buren die de boombox te luid laten spelen.


Tout est propre, pas un papier par terre, pas de panneaux publicitaires, très peu de voitures. les pelouses sont bien entretenues.

Sparrenduin était situé à coté de la gendarmerie. la gendarmerie n'existe plus, les batiments ont été remplacés par de grand appartements très chers. Tous ont la wifi, une machine à laver, un lave vaiselle, un ascenseur pour aller au premier et une télé immense qui fonctionne jour et nuit pour montrer aux voisins que leur télé est deux fois plus grande que celle des voisins.

Sparrenduin

sur la page du Préventurium Marin
(avec beaucoup de messages)

op de pagina van het Zeepreventorium
(met talrijke berichtjes).

Premier message - Eerste bericht  

Je antwoord over dit onderwerp - Ta réponse à propos de ce sujet - Reply to this thread

Code à introduire

In te geven kode

“Foto's Sparrenduin 1973 - 1980”

Forumsoftware: © Marc Doigny 2007 - 2021